Зүүдний хамтрагч

Зүүдлэхийг хүсэх бүрт тэр ирдэггүй ч зүүдэлсэн үед би хамгийн тайван болдог билээ. Түүнтэй зүүдэндээ ярилцах, түүнийг харах миний хувьд зүгээр л тайвшрал, ямарч тохиолдолд тэр намайг тэвчээртэй сонссоор л байдаг. Би тэрэнд болох болохгүй, солиотой, хачин, баймгүй хүслээ бүгдийг нь ярихад тэр ойлгосон ч ойлгоогүй ч намайг харан ямар нэг байдлаар намайг илааршуулж, тайвшруулах гэж хаа нэг ганц үг дугарна. Түүнд би таалагддаг, тэр ч надад таалагдаж бид аяндаа биендээ татагдсаар уулзсан. Анхны зүүднээс би түүнд бараг дурлачихсан. Бодохгүй, хүлээхгүй хором гэж үгүй болж амьдрал зүүдний заагийг ялгахаа больчихсон. Гэнэт би бүх зүйл болохгүй байгааг ухааран түүнийг уурлуулах, өөрөөсөө түлхэх (яг үнэндээ өөрийгөө тэрнээс холдуулах) талаар бодсон. Дараа нь хачин их тэнэглэж уурлуулчихсан гэж бодсон. Гэтэл тэр намайг ахиад хүлээж авна,  ахин зүүдэнд минь ирнэ гэсэн. Ер нь би гэж солиотой хүүхэн, хамаг амьдралаа хүний төлөө юм шиг санаж, хийсэн үйл болгондоо харамсаж, гутарч, хачин бодлоор толгойгоо гашилгаж, тэр бүгдээ хаа намаагүй түүн дээр асгаад л байхад тэвчээд суудаг тэрэнд улам татагдах шиг. Шөнө дундаас үүр цайтал үргэлжлэх зүүд өдөр биелэлээ олбол бид хэн нэгнийг гомдоох л байх. Гэхдээ би зүүд зүүдээрээ зүүдлэгдсээр байна л гэж боддог. Бидний яриа үргэлжилсээр, тэр намайг сонссоор л байх. Гэхдээ зүүдний дүрэм ийм. Ямар ч төлөвлөгөө байхгүй, хэзээ ч дуусаж болох, хэзээ ч учирч болох, юу ч хийж болох гол нь амьдрал зүүдний заагийг мэдрэх. Тэр цөөн үгтэй, хааяа би түүнийг залхаачихлаа гэж бодоход тэр залхаагүй байдаг. Ер нь тааж мэдэх, ойлгоход бэрх хүн хирнээ, намайг хүлээж аваад, сонсоод ярилцаад байдагт нь би баярладаг юм. Ахиж би тэгтлээ их жаргалтай, сэтгэлийн эрх чөлөөтэй зүүдлээ ч үү, үгүй ч үү.  Зүүдээ мартахгүй гэж хичээдэг юм. Бодоход л тайвшрах тийм л зүүд . Дараагийн зүүдийг хүсэх бүр холдоод ч байх шиг. Дахиж би хэзээ ч түүнтэй зүүдэндээ уулзаа билээ, ганцхан цаг зүүдлээд юу ч ярихгүй, хараад хараад л санаа алдаад л ширтээд л тэгж тэгж үнсээд салах юмсан.

ДУУ

Би нэг их олон дуу сонсдоггүй. Миний сонсдог дуунууд бүгд ямар нэг учраас, ямар нэг зүйлийг санаг дурсуулж, сэтгэлийг минь нэгэн хэвийн байхаас авардаг. Хичнээн хэн ч сонсохоос аймар солгой ч гэсэн би ганцаараа байхдаа эсвэл зүгээр л дотроо шаналан байж, эсвэл догдлон, хайрлан байж тэдгээр дууг сонсдог. Өнөөдөр нэг солонгос дуу сонссон юм л даа. Тэр дуу 18 үеийн анхны хайртайгаа өнгөрүүлсэн өвлийг санагдуулдаг. Тэр тэгэхэдээ найзууд гэж боддог. Миний анхны хайр хэзээ ч юм гэнэт гарч ирж, гэнэт алга болдог. энэ дуу үнэхээр бүгдийг дурсуулж чаддаг. Тэр манайд ирэхдээ надад энэ дууг дуулж өгөөд би утсан дээрээ бичлэгийг нь хийж байсан юм. Одоо хуучин компьютерээ ухвал тэр дуу гарч ирэх л байх. Өдөр бүр, шөнөжин тэр бичлэгийг үзэн орондоо инээж хэвтдэгсэн. Хичнээн хөөрхөн, хичнээн дурлаад ханамгүй сайхан залуу. Одоо гэсэн энэ мэдрэмж арилаагүй. Тэрнийг гүйцэж миний сэтгэлийг бүрэн эзэмдсэн залуу дахиж олдохчгүй биз. Учир нь тэр анхны хайр гэнэн залуу цав цагаахан сэтгэлд хайр гэж бичээд явчихсан. Харин маш хөндүүр сорви үлдээсэн. Одоо ч энэ дууг сонсоход зүрх минь өвддөг, тэр сорви хөндөгддөг.  Сонсох бүр тэр өвөл нүдэнд харагдаж, тэрэнд таалагдах гэж хичээж байсан минь бүгд санаанд орж байна. Одоо гэсэн тэрний үг бүр надад үнэтэй, одоо ч гэсэн би таалагдах гэж, тэрэнд ядаж найз хэвээр мартагдахгүй байхын тулд бүхнийг хийдэг. Тэр бүхнээс хүчтэй байдаг шигээ, миний зүрхэнд ч бүхнээс илүү зай эзэлдэг. Би гоё сайхан дурсамжаа самардах бүрд тэрний тухай бодол хамгийн эхэнд орж ирдэг нь бүр ч хэцүү.

Тэр бол ямарч нөхцөл, шалгуур харгалзаж үзээгүй зүгээр л тэр хүнийг бүхлээр нь хайрласан хайр байсан болоод ч тэр үү, зүрх минь одоо хүртэл хөндүүр, тэр үргэлж зүүдэнд минь ирсээр л байдаг. Тухайн үед зүрхэнд минь ямар ч айдас, ямар ч шарх огт юу ч байгаагүй болоод тэр чигээр нь, хамгийн ихээр, хамгийн сайхан чигээр нь хайрласан. Бидэнд учирсан хамт байсан өдрүүд цөөн ч гэлээ хамт байсан өдөр бүрт тэр надад ямар нэг мартамгүй дурсамжийг үлдээгээд явдаг. Түүнтэй хамт байсан өдрүүд бүгд инээдээр бялхаагүй ч хэрэгтэй үед минь хичнээн хурдан ирээд намайг аргадаж, би мөрийн нь түшин уйлдаг. Юм бүхний түрүүнд тэрэнд л хэлэхийг хүсдэг. Тэр надад хичнээн хэрэгтэй байдгаа мэддэг болов уу. Миний сонсдог дуунууд ихэвчлэн бүтэлгүй хайр, хайраа илчилсэн, санагалзсан дуунууд байдаг. Магадгүй миний тэрэнд одоо болтол хэлж чадаагүй үгс тэр дуунууд шиг болоод л тэр байх.

Гадаад явахаасаа өмнө нь гэрт минь зорьж ирээд хоол хийж өгч бүтэн оройг жаргалтай өнгөрүүлчихээд явахад чинь яагаад ч юм гадарлан уйлмаар санагдсан ч би юу ч болоогүй юм шиг инээгээд л ядаж уран зохиолын дэвтрийг чинь дурсгал болгож авч үлдэх гээд чадаагүй дээ. Тэгэхдээ л тэр яагаад ч юм надад сэтгэл гаргаад байдаг байсан ч бид бие биенээсээ холдохгүйн тулд үргэлж сайн найзууд хэвээр байхыг чухалчилж яг хоюул байх үедээ яагаад ч юм ичингүйрч орхидог. гэнэт гэнэт сэдэв олж ярих гэж хичээгээл, юуны ч тухай хамаагүй дуржигнатал ярьж байгаад л салдаг. яг үнэн сэтгэлээ уудлаж ярьсан өдөр байгаагүй, байлгахгүйн тулд ч хичээдэг. Тэрний хэлдгээр нэг тийм утгагүй харилцаа бидний дунд одоо хүртэл бий. Тэр одоо болтол надад уулзаад салах, өөр тийшээ явахдаа баяртай гэж хэлж байгаагүй. Үргэлж ямар нэг зүйлийн өмнө уулзаж хөгжилтэй зүйл хийж, намайг инээлгэчихээд явдаг. Тэгэхдээ явлаа баяртай гэж хэзээ ч хэлж байгаагүй шигээ, хэзээ ч хамаагүй гарч ирээд сайнуу гэнэ, эсвэл утсаар ярина. Миний дугаарыг утсандаа хэзээ ч тэмдэглэдэггүй үргэлж цээжинд нь байдаг болоод ч тэр үү би дугаараа сольж чаддаггүй юм. Гадаадад байхдаа хаа хол хөдөө тосгоноос юу ч болоогүй хүн шиг утасдаад л аймар хөөрхөн ярина. Тэр дуудлагыг авсан өдөр би тэр чигэээрээ агаараар нисдэг байлаа.

Жижигхэн гар

Зуны нэгэн өглөө хамарт минь жижигхэн гар хүрэхийг мэдрэн сэрэв. Тэр бол миний бяцхан гүнжийн бүтнээр нь шахуу амандаа хийдэг гар байлаа. Өөрий өөртэйгээ ярин тэр гараа сав л хийвэл амандаа хийдэг миний охины гар хааяа ээжийнхээ үсийг зулгаана, хамрыг базна тэгсэнээ мээмээ барина. Энэ л гар миний биед хүрэхэд би хичнээн азтай ээж, ямар хөөрхөн охинтой болохоо мэдэн үргэлж аз жаргалаар дүүрэн байдаг. Тэрний минь уйлж байгаа, бусадтай ярин инээж байгаа, өглөө сэрчихээд тийчлэн хэвтэж байгаа гээд бүхий л зүйл нь үнэхээр хайр хүрмээр. Бүр бааж, унгаж байгаа нь хүртэл инээдтэй. Жижигхээн булцгар хөлөөрөө ааваа, ээжээ сэрээчээ гэж байгаа юм шиг л ёстой нэг тийчилж өгнө дөө. Миний бяцхан гүнж бусадтай буу халж, зурагт үзэх дуртай. Хааяа жижигхэн хонио хүн гэж бодоод зөндөө юм ярина. Тэр бүрд охиноо харан баясаж ээжийнх нь сэтгэл зүрхэнд үргэлж аз жаргал бялхдаг. Энэ жижигхэн булцгар хацар, хөл, гар чиний бүхий л зүйл хамгийн гоё нь. Унтаж байхад нь хүртэл хажууд нь суугаад харахад бүхий л зүйлийг мартан цаг хугацаа яаж өнгөрч байгааг ч мэдэхгүй байх тохиолдол олонтаа. Яг одоо миний хажууд хөнжилөө тийрээд инээд алдаад өөртэйгээ ярин хэвтэж байна. Өнөөдөр миний охин орчлонд мэндлээд 3 сар болж байна. Ээж нь охиноо том болохоор нь ямар хөөрхөн жижигхэн булцгар, хараад суухад яг л нэг Өлзийтөгсийн шүлэгийг уншаад сэтгэл сайхан болдог шиг нэг тийм үгээр илэрхийлэмгүй мэдрэмж төрүүлдэг байсныг чинь ярьж өгнөө.
Хайртай ээж нь
Нээр нь миний охиныг Үржин гэдэг.

2010 оны 8 дугаар сарын 9

Бирмингемийн бахархал буюу Ижил хүйстнүүдийн парад

Өнгөрсөн хагассайн өдөр буюу 5р сарын 23нд Бирмингем хотыг үзэхээр явлаа. Тэгсэн төв талбай дээр нь очиж үзтэл маш олон хүн цуглачихсан байхаар нь хүнээс юу болж байгааг асуувал, ижил хүйстэнүүдийн парад болж байгаа гэхээр нь сонирхоод жаахан харж зогсоод бичлэг хийв.

Энэ парадны тухайд гэвэл Бирмингем хотын төв Викториа талбайгаас Ижил хүйстэнүүдийн тосгон хүртэл үргэлжилдэг 2 өдөр болдог бөгөөд Англидаа хамгийн томд тооцогдох ижил хүйстэнүүдийн цуглаан гэсэн. Энэ жил 13 дахь удаагаа зохион байгуулагдаж байгаа бөгөөд Энэ жилийн уриа нь Pink meets green гэсэн байсан. Энэ нь хүмүүсийг бизнесээ аль болох байгаль орчинд ээлтэй байлгахыг уриалсан гэж сонин дээр байна лээ. Birmingham Pride буюу Бирмингемийн бахархал гэсэн нэрэн дор явагддаг уг арга хэмжээг өнгөрсөн жил тус хотын мер нь эсэргүүцэж жагсаал хийх эрх өгөөгүй бөгөөд тэр нь маш их эсэргүүцэлтэй тулгарч энэ жил хуучин хэвээрээ явагдсан гэсэн. Мөн энэ жилийн параданд нийтдээ 10 мянга орчим хүн оролцсон гэсэн мэдээ байна.

Блог VS ном ба санал болгож байгаа блогууд

Анх манай ээж надад Г.Аюурзаны "Дурлалгүй ертөнцийн блюз хүүрнэл зохиолууд", тэгээд өөр хэдэн хүүрнэл зохиолын ном авч өгсөнөөс хойш аль хэдий нь 7 жил болжээ. Урд нь Малори Таверсд гээд нэг орчуулгын цуврал 2 ном уншиж байсныг эс тооцвол өөр ном нээх шагайж яваад байдаггүй байж дээ. Тэгээд хичээл ном хийдэггүй, дургүй хүнд ном маш ихээр таалагдаж, нэг ёсондоо шинэ ертөнцийг нээж өгч, тэрнээс хойш номын дэлгүүрээр их эргэлддэг болсон шүү.Тэгээд номын амтанд орж хэдэн жил ёстой баригдсан болгоноо уншиж, дахин уншиж байсаар өдий хүрлээ. Ер нь номыг нэг болон түүнээс дээш уншвал улам ойлгоод, улам л гоё санагдаад байдаг юм миний хувьд. Харин сүүлийн үед ном гэдэг найзаа араар нь тавьж блог, википэдиа зэргээс юм их уншдаг болов. Энэ нэг муу лаптопийг улайстал нь, өөрөө хөшөө болтлоо ард нь суулаа ш дээ энд ирсэнээсээ хойш. Тэгэхдээ нээх учиргүй ном уншлаа гээд хэтрүүлж болохгүй л дээ хааяа тэгж боддог юм. Номын цагаан солио болвол яах юм хэхэ. Жаахан завсарлаж байж байгаад номоо буцаагаад уншлаа. Тэгсэн ном маань илүү гоё санагдсаан, хуудсаа эргүүлэх, хүссэн газраа унших, дээр нь тэмдгэлэх гээд бас хамгийн гол нь лаптопны ачаалаж байгаа дуу сонсогдохгүй гээд давуу тал ихтэй байлаа. Хуучин найзаа хэсэг хугацаанд бүр мартаж, араар тавьсандаа дургүй хүрэв ээ. Би ямар муухай хүн бэ? Ийм олон гоё зүйлсийг мартаад гээд л. Гэтэл харин уншиж байсан ном маань хариугааа авсан уу яасан би нэг мэдсэн бүр нулимсандаа хутгалдаад сууж байх юм. Тэр ном надад миний хамгийн муухай, хэцүү дурсамж, миний өөрөөсөө нуудаг хүлээн зөвшөөрдөггүй юм гээд бүгдийг нь надад гэнэт ойлгуулж, өөрийгөө хөндлөнгөөс харахад тусалсан. Гэвч би тэр тустай сайн найзаа яах ч аргагүй дундаас нь хаяад, хаагаад, далд хийчихсэн. Дахиж хуучин дурсамжаараа амьдрахгүй гээд өөртөө амалчихсан. Хэдий юм ойлгож байсан ч гэсэн өөрийгөө дахиж тэгж нервтүүлэх хэрэг байгаа ч уу үгүй ч үү, амьдрал урсаж байхад хуучин юмыг сөхөх тийм ч таатай биш санагдав, угаасаа одоо болж байгаа зүйлсийг гүйцэж ядаж байхад тэр бүгдтэй зууралдах цаг, зав, хүсэл хаа байхав. Тэгээд одоо буцах ч дөхөж байна, юм хум үзэж,амьдарч байгаа улс оронтойгоо жаахан танилцмаар санагдаад хэрэндээ ойрхон газрууд луу аялах алдаад л байж л байна. Тэгээд эрдэм номоор биш хэсэг аялаж, дэлгүүр хэсэж эдээр биеэ чимюү гэж бодов. (Удахгүй Англид болдог хамгийн том ижил хүйстэнүүдийг парадны талаар бичнээ, сая Өнгөрсөн хагассайн өдөр Бирмингэм хот явахад болж байсан юм. )

Энд байх хугацааныхаа ихэнхийг мессэнжердэж эсвэл блог, сайтууд уншиж өнгөрөөх шив дээ гэж. Тэгээд энэ хугацаанд унших дуртай байсан блогуудаа та бүхэнд танилцуулья гэж бодлоо.

Б.Батзаяа гээд ганган шүлэгтэй залуу байгаа, удахгүй ном нь гарна гэсэн. Шүлэгнийх нь талаар олон юм хэлээд яахав блогоор нь ороод үзээрэй.

Х.Болор-Эрдэнэ гээд зохиолч, сэтгүүлч эгч бий, блогоор нь ороод та лав уйдахгүй. Үнэхээр гоё өгүүллэгүүд бичнэ. Зөндөө олон ном гаргаж байсан гоё эгч байгаа.

Ангийн анд Н.Цэцболдын блог. Багын найз блог дээрээ гоё юмнууд их орчуулж тавьдаг байсан сүүлийн үед завгүй болсон бололтой хуучин гоё орчуулсан сургамжтай буддын өгүүллэгүүд нь харагдахаа больсон. Тэгэхдэ тэдгээрийн архивыг уншихыг санал болгож байна. Бас нэг юм хэлэхэд Цэцээ маань намайг анх блог гэдэг зүйлтэй танилцуулж байсан юм. Энэ завшааныг ашиглаад баярлалаа Цэцээ найз аа гээд хэлчихье.

Бас нэг ангийн андын блог бол Ч.Ганжавхлангийн блог . Тун дажгүй сэдэв хөндөж юм бичнэ даанч шинэчлэгдэхдээ удаан, тэгэхдээ удаж удаж бичсэн юм нь ёстой час хийсэн юм байна. Үнэхээр л юм бодуулна. Илтгэх урлаг эд нарын багш болоод ч тэр юм уу бичсэн юмнууд нь зарин нэг сонингийн сэтгүүлчээс илүү цэгцтэй онож бичсэн санагддаг.

За миний блог найз, эгч Снүүпын блог уншихад сонирхолтой, өөрийнх нь ертөнц гэсэн болоод ч тэр юм уу, хувь хүний блог гэдэг утгаараа надад их таалагддаг юм. Үзсэн кино, таалагдсан таалагдаагүй юм, дүү нар нь гээд ер нь миний уншин дуртай юмнууд их бий.

Theory's Blog эндээс та маш олон зүйлийг унших болно. Уншаад огт харамсахгүй. Надад ялангуяа яруу найрагдын бүтээлүүдийг оруулсан нь их таалагддаг юм.

Чандмань, Энэ ахын блог их таалагддаг юм. Охинтойгоо америкад байдаг, бичиж байгаа орчуулж байгаа зүйлс нь дандаа хүнд хэрэгтэй, тэр бүр бидний мэдэдгүй зүйлүүд байдаг.

Г.Мөнхбаатар, бас нэг блог анд. Манай хүн гоё гоё юм бичдэгийн, арай өөрөөр бичнэ бусдыг бодвол. Их хөөрхөн хүү бий гэж... хэхэ. Хүнээс юм шалгаах дуртай, их юм асууна, их юм асуусныхаа хэрээр хүнийг юм бодуулна.

Гоо марал блог. Яруу найрагч, зураач Ж.Болд-Эрдэний шүлэг болоод тэмдэглэлүүдийг эмхэтгэж нийлүүлж гаргасан блог. Шүлэгнүүд нь үнэхээр тасархай тасархай. Тэр Чинагш юм бүхэн улирч одно гэдэг бол яаая аймар гоё шүү, заавал орж үзэх блог.

Сонгомол шүлгүүд блог. Энд Болор цом, гадаа дотоодын яруу найрагчид гээд их олон гоё шүлэг бий. Олон хүмүүс хамтарч хөтөлдөг блог.

Асар их тэвчээрийн цаанаас амжилт дөнгөж цухуйна Өнөржаргал гэдэг охины блог. Хүчирхэг үнэхээр блогнийхоо нэр шиг охин санагддаг. Хааяа уншаад толгой хүрэхгүй мэдэхгүй сэдвийн юм таарноо тэгэхдээ тэрнээсээ илүү сонирхолтой юм бас их бий.

Эдгээрээс гадна 2 блог байгаа, Миний зүүдний риквием гэдэг бас нэг нь Ихзаяа гээд. Тэгэхдээ энэ 2 үнэхээр гоё шүлэгнүүдтэй хэдий ч блогоо хаачихсан. Их үгүйлж байгаа гоё шүлэгнүүдийг нь.

За нөгөө моодонд орж байгаа "Үг олдож үхэр холдлоо" гэдэг үгээр нь энэ бичлэгээ өндөрлөе. Мартсанаас энийг бичиж байх үед сонгуулийн урьдчилсан дүн гарч Миний дэмжиж байгаа олон үг ярьдар Элбэгдорж маань ялах гээд байгаа шум байна, Элбэгээ арай дээр мөн үү?

Гоё өдөр

За өнөөдөр ёстой гоё өдөр байна аа. Хичээл дээр байхын байж ядаад яаран яаран ирээд хаалган доогуур шургуулсан захиагаа үзсэн чинь 2 долоо хоногийн өмнө өгсөн IELTS-н хариу ирчихэж. Задлахдаа гар салгалаж бариад ямар аймар юм ирэх болдоо, шартчихсан байхдаа өгсөн шалгалт ямар л олиг байв гээд л бөөн юм тэрүүхэн хооронд бодоод л, задлаад үзсэн чинь харин 6.5 гэж байсан. Баярлаад л хамгийн түрүүнд эгч рүүгээ утасдаад бид 2 бөөн баяр болоод л. Дараа нь дотныхоо хүмүүст мессэж бичлээ. Харин ээждээ хэлсэн чинь тоодгүй ээ эхлээд. Тэгээд дахиад хэлсэн чинь ойлгоод. Ээж маань бөөн баяр. Намайг тэгж авна гэж бодоогүй байсан юм гэсэн. Тэгээд ээждээ бас Хайртдаа мессэнжэрээр хэлчихээд, эгчтэйгээ гарч хоол идчихээд ирлээ. Гоё юм аа, хэдэн өдөр амьсгалахад их хэцүү байсан юм хэхэ. Одоо нээх сайхан унтаад тайван байяа гэж хэхэ. Хэрэндээ л хөөрхөн стресстэй байлаа шүү дээ хэд хоног. Уг нь энэ хариугаа муу авчихсан гэж бодоод 6 сард дахиж өгье гэж бодож байсан юм. Хамаг ачаагаа нуруунаасаа аваад хаячихлаа гэж хэхэ.

Олон Улсын Өдөрлөг

Өнөөдөр манай коллеж дээр Олон улсын өдөрлөг боллоо. Тэнд хүмүүс өөр өөрсдийн улсыг танилцуулж, өөрсдийн үндэсний хоол болон хувцас хунар зэрэг зүйлсээ танилцууллаа. Би ч бас юугаараа дутахав гээд л ганц тугаа бариад, цуйван хийгээд очлоо.



Ер нь энэ өдөрлөгөөс ажигласан юм гэвэл өөрийнхөө улсаас ганцаараа эсвэл цөхүүлээ байгаа хүмүүс илүү түлхүү оролцож байв. Хамгийн олон байдаг арабууд, хятадууд юу ч бэлдсэнгүй. Зарим манай курсын хөгшин хүмүүс бас залхуурсан бололтой тэр хавиар эргэлдэж харагдсан. Харин хамгийн гоё нь миний өчигдөр шөнөжин хийсэн цуйванг маань хүмүүс их дуртай идлээ. Зарим хүмүүс миний цуйвангаас болоод монголд очно эд нар гээд их гоё гоё юм хэлцгээсэн.



Харин нэг Нигерээс ирсэн охин их сонин юм ярьж дургүй хүргээд тэнд байсан хэдэн ази охидуудад бараг л зодуулчихаагүй хэхэ. Манай ангийн Тайланд, Төвд тэгээд бид хэд зогсож байсан чинь та хэд бүгдээрээ яагаад хятадаас ирсэн хэрнээ өөр ширээтэй байгаа юм бэ ухааны юм ярьчихав. Бид хэд сонсоогүй царайлсхийгээд өөрийг нь хараагүй хүн болоод л зогсчихсон. Харваас Монгол, Төвд, Тайланд гээд биччихсэн байхад бичиг үсэг мэддэггүй хүн шиг хачин юм яриад би өөдөөс нь золтой л Чи яагаад хар юм бэ гээд? асуучихсангүй.




Тэрийг эс тооцвол бүх юм гоё байсоон элдэв хоол идээд, Монголынхоо талаар яриад, байгалийн зураг үзүүлээд л.Энэ өдөрлөг уг нь 10 цагт эхэлсэн л дээ. Тэгэхдээ 12 цаг болж байхад Ноттингем хотын Шэриф(бодвол дээр үеэс байсан хотын хаан маягийн хүн юм уу даа, хотын захирах үйл ажиллагаанд оролцдоггүй тэгэхдээ билгэ тэмдэг юм уу тийм хүн)ирж энэ өдөрлөгийг нээж үг хэлж, тууз хайчилсан.



Дараа нь Аниа ирж надад туслаж бас цугтаа монголоо сурталчилсан.


Манай курсын хүүхдүүд.


Этиоп улсаас ирсэн Аддис гэдэг охины ширээ. Хөөрхий шөнөжин хоолоо хийсэн байх аа зөндөө юм бэлдсэн байна лээ.




Тайландуудын ширээ.Тэгэхдээ ганцынх нь л зураг байна. Бусад нь тэнээд явчихсан байсан. Эд нар зөндөө хоол унд ресторанаас авчирсан байна лээ. Олуулаа их л гоё байх шиг байсан. хэхэ лаг атаархсан.



Энэ Төвдөөс ирсэн Долгор гэдэг хүүхэн. Харахаар нэг гэлэнмаа сүмтэйгээ нүүгээд ирчихсэн ч юм шиг хэхэ. Сонин юм нь гэвэл төвдийн үндэсний хоол нь бууз юм байна лээ. Хааяа харахаар нэг монгол хөдөөний хүүхэн шиг санагдаад байдаг юм.



Бас нэг улсаасаа ганцаараа байгаа хүн. Франц.


Энэ жижиг охин нь Вьетнам, ногоон хувцастай нь Тайланд


Испаниудын ширээ. Эд нар дуулж бариад их хөгжилтэй юм байна лээ. Өөрсдийгөө Spain биш Espanol гэж заавал хэлээд байдаг юм байна лээ хэхэ.


Англиудын ширээ хэхэ. Өөрсдөө нээх ач холбогдол өгөхгүй байгаа нь харагдсан. Масло талх хаана ч иддэгшдээ, англи үндэсний хоол юм гэсэн хэхэ. Англиуд нь өөрсдөө ичээд байна лээ хэхэ.


Манай олон улсын оюутан хариуцдаг газрынхан.


Серби болон Грекүүдийн ширээ. Өөрсдөө их ойролцоо зан араншинтай бараг адилхан хүмүүс гээд нэг ширээ хуваасан гэж хэлж байсан.


Бахрэйн гэдэг арлын улсаас ирсэн хүмүүс. Энэ улс нь F1-рээ алдартай гэнэ ээ.


За нэг иймэрхүү өдөрлөг болж өнгөрлөө дөө.

Өврийн Дэвтэр Яруу Найргын Риалити Шоу-ны талаарх миний бодол

Та бүхэн "Өврийн дэвтэр" яруу найргийн реалити шоуг Бямба гараг бүрийн 21:30 минутаас хүлээн авч үзэхийн зэрэгцээ FM 104.5 аар долоо хоног бүрийн Даваа, Лхагва, Баасан гарагуудын 13:05, 13:40, 23:10, 23:40 минутаас тус тус хүлээн авч сонсоорой. Ингээд та бүхэнд тус шоуны 2-р шатанд шалгарсан 17 залуу яруу найрагчидын
"Миний хот" сэдвээр бичсэн шүлгүүдийг хүргэж байна.

www.biirbeh.mn-ээс авав.

Нэг ийм зарлал байх юм аа. Энэнд жаахан өөрийнхөө бодлыг хэлмээр санагдчихлаа. Энэ хувь хүний блог учраас би хэлмээр байгаа өөрийн бодлоо л хэлнэ. Хүмүүс харин санал бодлоо сэтгэгдэл бичиж үлдээж болно шүү.

За юу вэ гэхлээр Риалити шоуны төрөл одоо бүүр шүлэг болчих юмаа. Шүлгэнд уралдуулаад байх тийм л их юм байдаг юм байх даа. Уг нь шүлгийг үйлдвэрлэх биш, за нэн ялангуяа шүлгэнд сэдэв өгч уралдуулаад байх юм биш л баймаар юм. Ер нь надад Болор цом яруу найргын наадам ч таалагдадгүй юм. Шүлгийг заавал тэгж уралдуулах шаардлага байгаа үгүйг үнэхээр ойлгодгүй юм. Хэн нэгэн хүн (заавал яруу найрагч биш) шүлэг бичээд тэрийг нь хүн уншаад ямар нэгэн зүйл тэднээс мэдрээд үнэлээд явж л байвал болох юм шиг санагдаад байдаг юм. Тэгэхдээ би юугаа ч мэдэхэв миний л бодол. Шүлгээр риалити шоу, нэг л сонин сонсогдож байгаа биз. За тэгээд шүлэг бичсээр байгаад энэ риалити шоунд түрүүллээ тэгэхээр яруу найраг миний хувьд утгаа алднаа. Сэдэв өгөөд тэрний дагуу юм бичнэ гэдэг зураачыг хүчээр зураг зуруулаад тэр нь гоё болдоггүй шиг, хүчээр бичсэн шүлэг яруу найраг болох уу? тэрийг бас дүгнэнэ цэгнэнэ гэдэг бас л хэцүү. Би тийм мундаг яруу найраг мэддэг хүн биш л дээ. Тэгэхдээ би яруу найргийг арай ч риалити шоу зохиох хэмжээнд унаад хүн сонирхохоо больчихсон, тийм арилжааны юм гэж бододгүй. Яруу найргийг би он цагийн урсгалд шалгарч үлддэг, арилжааны бус сэтгэлгээний, хүний сэтгэлээс гарсан зүйл байгаасай гэж хүсдэг. Түүнээс биш ямар нэг сэдэв өгөөд тэр сэдвээр хэн сайн гоё үг бичиж толгой холбох вэ гэсэн юм биш л санагдаад бас харамсаад байх юм. Үнэндээ тэр шоуг нь үзээгүй л дээ. Тэгэхдээ төсөөлж байна. Үзэхийг ч хүсэхгүй байна. Олон нийтэд яруу найраг таниулна гэдэг сайх хэрэг тэгэхдээ битгий л ингэж нэр хүндийг нь унагаж риалити шоу болгож хүмсүүт буруу таниулаасай гэж хүсэж байна, жирийн уншигч хүний хувьд.

P.S: Хэн нэгэн энэ тэмцээнд орж байгаа маш олон "Миний хот" гэдэг шүлгийг уншмаар байвал доорх линкээр орж уншиж болно. Тэгэхдээ өөрийнхөө зүгээс оронд нь арай өөр юманд цагаа зарцуулахыг хүсэж байна.

http://www.biirbeh.mn/modules.php?name=News&new_topic=93

Эмээ бид хоёрын урт өдөр

Эмээ бид 2 хөтлөлцөөд л аймгийн төв явдаг байж билээ. Эмээ маань хөл муутай, удаан явна би ч бас жаахан байсан аймар ядарна. Тэр үед аймгийн төврүү 15 км алхана. Ай мөн хол санагддаг байж билээ. Халуун наранд алхаад л байна, алхаад л байна барагдахгүй, тэгсэн хэрнээ бараа нь харагдаад нар ээгээд л эргэн тойрон шаргалтаад л... нэг өдрийг би яагаад ч юм их тод санадаг юм.

Өглөө эрт эмээ маань боодолтой мөнгөө сайн гэгч нь тоолоод л. Надад аймар их мөнгөтэй баян санагдаад л. Очиж байгаад нэг чихэр авахуулчих санаатай. Тэгээд л аймгийн төвийн зүг өглөө эрт хөрш айлын бас нэг эмээтэй алхлаа. Аймгийн төв энүүхэнд л харагдана тэгээд газар хорохгүй юмаа. Тэгж тэгж хоёр эмээгийн яриа чагнасаар аймгийн төвийн урд толгой хавьцаа очлоо.

Хоёр эмээ маань аймгийн төв дээр байгаа хүмүүсийг саравчилж хараад л тэр тэнд явж байна, тэрний хүү тэр энэ мөнө үү гээд л хүмүүсийг юугаар нь ч юм таниад ярилцана. Тэгсэнээ эмээ нэг гудам өөд алхаж байгаа хүмүүсрүү заагаад тэр хүрэн дээлтэй танай аав явж байна гээд надаа зааж өглөө. Тэр үед би аавыгаа хараагүй их удсан байсан юм. Миний аав хаана ч юу ч хийж явсан юм бүү мэд. Би дэмий л "Аан" гэлээ. Учир нь би тэр олон хүн дундаас хэнийг нь харах юм билээ. Бушуухан дэлгүүр зах руу л явах сонирхолтой байж билээ. Хүүхэд болхоороо тийм л юманд сатаарчихна. Амар ч байж дээ элдэв юм бодож өөрийгөө зовоохгүй.

Зах ороод эмээ юмаа аваад л би ч чихрээ авахуулаад. Зөндөө явлаа аймгийн төвөөр. Одоо бодоод байхад тэр үед яаж ч бодсон олон дэлгүүр их бараа байгаагүй л байх аймгийн төвд. Тэгэхдээ эмээгийн авдарнаас өөр юм мэдэдгүй надад их л гоё олон санагдаж байсансан. Тэгээд л нөгөө урт замаараа өөдөөс ээсэн наранд алхаад л... Тэгэхэд хоёр эмээ ядарсан байсан биз хөөрхий юм ярихгүй алхаад л. Би ч бүүр ядраад халууцаад л... цамцаа тайлах гэхээр эмээ тайлуулахгүй. Хаврын салхий хавирга нэвт гээд. Заза тийм юм байлгүй гээл. Хавиргаар салхи нэвтэрдэг талаар бодоод л. Хавирганыхаа гадуур цамц өмсөхгүй бол хавирга нь нэг шүүрэн шанага шиг гэж бодоод л тэгээд тэр нүхээр нь салхи гараад л гээд сонин сонин юм бодоод алхлаа. Тэгж байтал хөл бүүр эцээд аргаа бараад нөгөө хоёр эмээрүү хартал алхаад л байх юмаа. Хөгшин хүн байж ядардаггүй сонин юм гэж бодоод л "Яасан эцдэггүй хоёр чавганц вэ" гэж хэлээд нөгөө хоёр маань бөөн инээдэм болж билээ. Дараа нь эмээ маань "Нээрээ ч хүн эцээд байхад хоёр цавганц нь эцэхгүй" гээд л зөндөө инээгээд л их ярьдаг юм. Тэгээд нэг юм жаргаж байгаа халуун наранд амарч хэсэг суулаа. Бодвол эмээ маань саалиндаа л яарсан байх даа. Ноосон цамцтай явахаар дулаахан байсаныг бодоход нилээн дулаахан бараг л зун болж байсан юм шиг байгаа юм.

Гэртээ хариад эмээ мөнгөө тооллоо. Би эмээгээс сонирхоод:
-Хэд байна
-3000
-та хэдэн төгрөгтэй явсан юм бэ
-10000
-та 7000 мянган төгрөг үрсэн юм уу
гэж хэлэхэд эмээ маань их л инээгээд
-"Чи яаж мэдээв" гээд намайг өхөөрдөөд асуулаа.
-Би өөрөө бодсон юмаа.
Тэгж байтал өвөө орж ирээд ухаа халзан үнээ гээл ярьж байтал эмээ, Болор сая хэдэн төгрөгтэй явсан юм гэхээр нь арван мянга гээд 3000 төгрөг үлдсэн байна гэсэн чинь 7000 төгрөг үрсэн юм уу гээд шууд бодож байна гээд л .... тэр 2 ярьж гарав. Эмээ ч баадантай мөнгөө авдрандаа хийгээд сүү саалинда гарлаа.

Тэр үед би уншиж бичиж жаахан чаддаг байсан юм. Тэгээд нэг улаан харандаа цаасны хэлтэрхий хаанаас ч юм олоод аав гэж бичээд өмднийхөө карманд хийгээд тэрийгээ аав гэж бодоод л... хүүхэд ч гэсэн шаналаж байлаа. Яагаад явчихсан юм болоо гээд л... Аав маань тэр үед салчихсан байсан юм. Тэр үед нүдэнд минь нулимс цийлэгнээд л нэг л юм буруу байгаад мэдрээд л. Тэгтэл өвөө эмээ хоёрын дуу сонсогдоод бушуухан нулимсаа нуугаад арччихав.

Тэр өдөр эмээ маань толгой дээрээс аавыг маань зааж өгдөг ямар ч учиртай байсан юм билээ. Ухаантай хүн бодвол өөрөө ойлгог, тэгэхдээ аав чинь чамтай биш тусдаа байгаа шүү гэж ойлгуулах гэсэн юм байлгүй дээ. Эмээгийн минь надад өгсөн анхны ухаарал байх. Эмээ маань үргэлж л надаа зааж, сургаж байдаг. Юу ч болсон миний талд баттай зогсох миний хамгаалагч байсаар ирсэн. Сүүлд хүртэл богино нуруугаа гаргасан плать өмслөө гээд ээж эмээд ховлоход хүний хүүхэд өмсөөд л байдаг юм билээ гэж өмөөрч байсан юм. Бүхий л үед эмээ маань миний л талд байсан. Зөв ч бай буруу ч бай. Намайг загнадаггүй, харин хамаг юмыг тайлбарлаж ийм хүнийг хүн муу хэлдэг юм, эмэгтэй хүн ингэдэг юм гээд л зөндөө юмыг зааж сургадаг юм. Харин одоо хүний нутагт эмээ минь хэлдэг үг, ухааруулдаг ухаарал тань хэрэгтэй байна. Эмээ минь, охин нь яах ёстой вэ?