Tuesday, October 04, 2011

Замаар бэлчихээ больё

Би явган хүний гэрлэн дохио асахыг хүлээгээд зогсохоор ганцаараа үлдчидэг юм. Хааяа даа, тэгэхдээ бараг ховордоо нэг ахимаг насны хүнтэй хамт үлдэнэ. Хичээл эхэлснээс хойш өдөр бүр харихдаа алхав аа. Тэгээд зам гарах гээд анзаараад байхнээ хүмүүс зам дээр машинтай байсан ч сиймхий олоод гарчих санаатай дөхөөд л тэгээд ирж байгаа машин нь хурдаа сааруулна ардаас нь нэг нь дуут дохиогоо хангилуулна, нөгөө зам гарч буй этгээд жишим ч үгүй алхана. Аа харин зарим хүмүүс бол гарцаар гарна тэгэхдээ явах машины ногоон гэрэл дуустал урд нь зогсчихоор замаар нэг дуут дохио болж түгжрэл үүсэх нөхцөл бас нэгээр нэмэгдэнэ. Ер нь яагаад замаар ногоон гэрэл астал нь хүлээгээд явган хүний дохио асахаар нь гарчихаж болдоггүй юм бэ. Ядаж зам гарахдаа хурдан гарчихаж болдоггүй юм байх даа. За бүр тэгээд яарлаа гэж бодьё, тэгэхдээ улаан гэрэл хэр удаан асдаг бил ээ, 1 минут ч хүрэхгүй. Дүрмээ биелүүлээд өөрийнхөө амь насыг эрсдэлд оруулахгүй хамтдаа явган хүний гэрлэн дохиогоор ногоон гэрэл асахаар гаръя хүмүүс ээ. Хотын соёлд зам гарах ч мөн хамаарна.

Өвдөлтийн шүлэг

Өвдөлтөөр зуурсан нулимстай инээд  Үе үе мэдрэх халих мэдрэмж Үүрд биш л хорвоо хойно  Үнэнийг би охидоосоо нуумааргүй байна  Өвдөг...