Хүлээлт

Хийсэн хоолоо халаасаар үдэш өнгөрлөө
Хүссэн зүйл хүзүүгээр татаад хүлээж л сууна
Цагийн зүүг ширтсээр шөнө дунд өнгөрлөө
Цаашаа хийх юм олдохгүй нь

Одоо ороод ирнэ дээ, хоолоо халаахаас
Даарч байгаа даа шинэ цай чанадаг юм билүү
Инээгээд л ороод ирнэ дээ чи минь
Ингэхэд цаг хэд болж байна аа

Үгүй ээ... одоо ингэс гээд л ороод ирнэ
Үүр арай цайгаагүй байна, утасддаг ч юм билүү

2008,08,04

Арлааны Эрдэнэ-Очирын шүлэг

Арга барсан бүсгүй

Цагаахан даашинз
Энхрийхэн мөр хүзүү
Цахилан зугатах харц
Эрхэмсэг гоо үзэсгэлэн

Чамайг хараад аргаа бардаг, би
Цамцаа тайлж урж тасдмаар,
Галзуурмаар болдог би
Чамайг бодоод аргаа бардаг би
Шархтай юм шиг
Шаналан хэвтдэг би
Цэцгийн дэлбээ шиг гарыг чинь
Цээжин дээрээ байна гэж зүүдэлдэг би
Өнө мөнхөд чамайг зүүдлэн
Унтах юмсан
Өглөө болсон байхад
Уур хүрдэг би...
Чамайг хараад аргаа бардаг би
Зөрөөд өнгрөхөд чинь эргэн харж
Зүрхээ авч араас чинь шидмээр болдог, би...
Арга барсан бүсгүй, чи...

1998,10,24

Бороонд

Дахиад бороо орохыг хүлээн
Цонхны дэргэд нойтон навчсыг ширтэнэ
Хэн нэгэнд итгэх эсэхээ шийдэж ядан
Нэг л зүйлийг ахин дахин бодно

Энэ бороо надад нэг л зүйлийг хэлэх мэт
Найдлага тавин цонхоор ширтэнэ
Дотроо нэг зүйлийг тунгаан
Дахин хэн нэгэнд итгэхийг хүснэ

2008,06,23

Бороотой үдэш

Бороотой үдэш гудманд ганцаараа
Бүтэлгүй хайрын бодолтойгоо бүдчин уналаа
Гараас минь өргөн дээш татах хүнгүй учир
Гансарч хэсэг газар суулаа

Гудмаар урсах борооны ус жиндүүлэвч
Хаяад явсан таны сэтгэл илүү жиндүүлнэ
Харанхуй дунд хэн нэгэн гарч ирээсэй гэж
Хачин тэнэг зангаараа дахин дурлахыг хүснэ

Хаширдаггүй энэ зангаа үзэн ядаж
Харанхуй гудамжинд суун үүр цайхыг үзлээ би...

Өөрийнхөөрөө

Хүнд таалагдах гэж бичдэггүй болохоор
Тэр л үед би эрх чөлөөг өөрөөсөө мэдэрч байдаг
Харуусал дүүрэн хайрын шүлэгээрээ
Хаягдаад хоцорсон бүсгүйн дүрийг гаргахыг хүсдэггүй ээ...

Яагаад ч юм бүү мэд, бүгдийг мартахыг хүсэж
Харуулдан суусан өдрүүд хайран санагдан
Харамгүй урсгасан нулимсандаа харамсаж
Яаж ч солиорч болно хэмээн өөртөө итгэлтэй байсан цаг саяхан

Ухаангүй мэт зүгээр л уучилдаг болохоор
Өөрийнхөөрөө солиорсон энэ ертөнцийг минь хэн ч ойлгодоггүй
Алдсан алдаагаа давтах бүртээ би дотроо солиорч
Дахиад л хэн нэгэнд зүгээр л итгэдэг

Өөрийнхөөрөө солиорсон энэ ертөнцдөө би аз жаргалтай байдаг
Өрөөлд сэтгэл алдарсан шүлгэндээ би хайртай
Өнгөт энэ орчлонгийнөөдгүй залуучуудад бүр их хайртай
Учир нь би өөрийнхөөрөө л тэднийг хайрладаг

2008.04.11

Enguuneegiin shuleg nadad ih taalagdlaa,

Шүлэг шиг уруултай
Шүүдэр шиг харцтай бүсгүй явлаа би
Гэнэн ч байж омголон ч байж
Гэгээн үдшээр шүлэглэдэг байж

Гил хар хөмсөгтэй
Гэгэлгэн дууны ая шиг залуу байлаа чи
Одтой ч байж олонтой ч байж
Орь залуудаа чи осолдохгүй л миний шүтээн байж

Хайрын харгуй биднийг учруулаагүй ч
Харцанд чинь би унаж явлаа
Ирмүүн шүлгээр чамайг уярааж
Исгэл сэтгэлээ сөгнөж явлаа

Орчлон биднийг учруулаагүй юм чинь
Одоо би яасан ч яахав гэж
Оргилуун хайрандаа халамцуу явлаа

Өөртөөн хайргүй сэтгэлээр бялхаж
Өнгөц орчлонгийн өнгөнд хууртаж
Өршөөлгүй амьдралд харалган явжээ

Гэвч хожмоо би

Бороон дуслуудтай болор намраар
Бодролоор дүүрэн харцтай явахын чинээ санасангүй
Будрах цасан шижиртэх өвлөөр
Бусдын хайранд жиндэхийн чинээ санасангүй...

Хос хунгийн хагацал

нисдээ нис шувуухай минь
нуураа орхиод нис
агаарт дүүлэн нисэхдээ
аз жаргалаар бялхаарай

дүүлэн зорих газар чинь
дүүрэн сайхан хунтай гэл үү
дүрэлзэн асах хайр чинь
дун цагаан хун гэл үү

нисэн явахыг чинь хараад
нууцхан нулимс унагаад
намаг шиг болсон нуурандаа
насаараа хүлээхээр шийдлээ

бусдын нуурны ус тэгээд
булингарт нуурнаас минь ямар байна
буцаад ирэхийг чинь би
буурал болтлоо хүлээнээ

2005,08 сар