Tuesday, July 07, 2009


Үзэмж төгс цэцгийг би үзэн яддаг
Өргөс нь хурц, өнгө нь өвчин шиг улаан
Үлэмж орчлонгийн хайрын билгэдэл
Сарнай цэцгэнд би хичнээн дургүй

Нарны туяа мэт гэрэлтэх сарны инээдийг үзэн яддаг
Яагаад ч юм үнэн сэтгэл бүлээхэн байдаг
Наашлах цагын гунигийг зарлагч
Намрын навчсанд би хичнээн дургүй

2 comments:

  1. Түүл тээд юунд дуртайн?

    Дуртай юм байна уу хүүхдээ? хихихи

    ReplyDelete
  2. Лаг зураг тавьчижээ,хажууд нь,ккк.

    Ийм хүүхэд ийм гоё юманд дургүй байдаг байх нь...аанхаа,хм

    ReplyDelete

Өвдөлтийн шүлэг

Өвдөлтөөр зуурсан нулимстай инээд  Үе үе мэдрэх халих мэдрэмж Үүрд биш л хорвоо хойно  Үнэнийг би охидоосоо нуумааргүй байна  Өвдөг...