Үхэл мэт үнсэлт мэт хорвоогийн анирыг чагнан сууна
Үүрд мэт хагацал мэт дурлалын балыг шимтэнэ
Моддын доор хорвоо ямар жаргалтай
Дээшээ хараад би
Үхэл мэт үнсэлт мэт хорвоогийн анирыг чагнан хэвтэнэ
Ай, энийг л би таталж зурчихаад
Тэндээ би 100 жил амьдармаар байна

Үзэмж төгс цэцгийг би үзэн яддаг
Өргөс нь хурц, өнгө нь өвчин шиг улаан
Үлэмж орчлонгийн хайрын билгэдэл
Сарнай цэцгэнд би хичнээн дургүй

Нарны туяа мэт гэрэлтэх сарны инээдийг үзэн яддаг
Яагаад ч юм үнэн сэтгэл бүлээхэн байдаг
Наашлах цагын гунигийг зарлагч
Намрын навчсанд би хичнээн дургүй

Дүрснээс дүрсэнд ойсон би
Дүгрэг толиндох өөрөөсөө асууна
Чи хэн бэ
Би чинь би шүү дээ
Гэхдээ чи нэртэй биз дээ
Тэр чинь зүгээр л биднийг хооронд нь ялгадаг үг
Тэгээд чамайг хэн гэх үү?
Намайг хэн ч гэж болно оо
Гагцхүү би Би хэвээрээ л байна
Харанхуйд уйтгарладаг
Хашгираад уурлаж чаддаггүй
Зүгээр намууханд
Өөрийгөө зовоодог
Би яг ийм хэвээрээ л байна
Тэгээд намайг хэн гэмээр байна?
Болор л гэмээр байна
Нэвт харагддаг
Элбэг байдаг
Тийм нэг гунигтай болор ваар

Хийх юмгүй Боогийгийн дэмийрэл

Ойрд блогдоо юм бичсэнгүй. Уг нь бичих юм овоорчихож, даанч үг үсгийн алдаа хянаад зураг хөрөг оруулна гэхээр зуны халуунд нозоороод олигтой юм хийхгүй дэмий л энд тэндэхийн блог хэсэх юм. Нээрээ миний блог янзын хөдөөний стильтэй болсон байгаа биз дээ. Манай нэг ах бол хараад л наадам айраг санаанд нь орсон гэсэн. Наадам гэдэг Theme надад өөрт маань ажил хийж байсан үе, монголд байсныг минь санагдуулаад их гоё байгаа. Тэгэхдээ удахгүй монголд очоод хуучин хэвэнд нь оруулнаа. Миний хуучин Theme өөрөө их бодож байж хийсэн бас хайртайгаа ахуулсан зурагтай болохоор тэрийгээ буцааж тавина гэж бодож байгаа.
Ойрын хэдэн өдөр хичээл амарчихсан хийх юмгүй гачин байнаа, монгол явахад яг 18 хоног үлдсэн, тэр болтол бас юм хиймээр ч юм шиг үгүй ч юм шиг мэдэхгүй юм даа. Ойрд мессэнжерт таарсан хүн амьтан надаас залхаж байгаа байхаа, би гэдэг хүн мөнхийн онлайн, тэгээл хүмүүсийг эхнээс нь шалгаагаастай. Азаар овоо олон хүн онлайн байж таарахын. Тэгэхдээ зарим нь эхнээсээ тас гүрийгээд ганц үсэг хариу бичихгүй, тэгээл би баахан юм бичээд хойноос нь ганцаараа ярилцахад таатай байлаа ч гэх шиг тиймэрхүү янзаар чат өрнөөстэй.
Ганцаараа хийх юмгүй хүн яааяа үнэн тэнэг болдог юм байна. Одоо яг иймэрхүү юм бичээл аймар тэнэг сууж байгаа байхгүй юу. Ганцаараа хийх юмгүй хүн хамгийн түрүүнд хүмүүсийг залхаана, дараа нь юм ургуулан бодохын төгс шатанд очоод дараа нь өөрөө тэрийгээ үнэн гэж бодоод уурлана нэг иймэрхүү хэхэ. Ер нь бол ганцаараа байснаас сэтгэцийн өвчин тусах магадлал маш өндөр гэдгийг өөрийн бие дээр туршилт хийсний үндсэн дээр мэдэж авлаа. Одоо блог маань ч утгаа алдах шинжтэй. Хэдэг шүлэг сараачаад тавьчихаад байдаг байсан ойрд шүлэг бичих хүсэлгүй болчихсон. Ер нь идэвхигүй нэг тийм гөлөөн шинжтэй болчихсон.
Монголдоо хурдан очиж жаахан найр наадам амралт зугаалгыг хашраая гэж бодоод байнашд. Тэгэхдээ мэдэж байна оо, өөрөө дөнгөж эхлээд хашрангуутаа ээждээ эрхлээд лагерь дээр очоод хэвтчих байх. За тэр ч яахуу очоод машин барьдаг болчих юмсан. Тэгвэл тэгээд ёооё аймар тэнэхгүй юу? Хэдэн найзуудаа суулгаж байгаад л очдогоороо зайсан ч юм уу Бурхан багшийн цэцэрлэгт хүрээлэн ч юм уу тэгээл тэнээл. Даанч нээр нь машинаа өгөх хүн олдохгүй бол тэгээд миний тэнэх хүсэл дуусаа хэхэ.
Заза ер нь Боогий гэдэг нөхөр ганцаараа хийх юмгүй өрөөндөө хэвтсээр байгаад ийм л болчихож жаахан өрөвдөж хайрла айн хэхэ.