Зүүднээсээ чамайг өчнөөн хайлаа
Зөрж өнгөрөгсөд дундаас хайлаа
Зүүдэнд минь чи ирсэнгүй ээ
Солгой мөрний өвчин сэдэрч
Солигдож ирэх зүүдний тавиланд төөрнө
Зүүдээр чиглэдэг миний ертөнц
Солгой мөрний өвчинд замхарна
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Өвдөлтийн шүлэг
Өвдөлтөөр зуурсан нулимстай инээд Үе үе мэдрэх халих мэдрэмж Үүрд биш л хорвоо хойно Үнэнийг би охидоосоо нуумааргүй байна Өвдөг...
-
Б олзоонд явмаар, бодолд автмаар тийм нам гүмийг золигийн муу ноход эвдээд хаячихлаа. Тэднийг нохой устгалын газар дуудаад үгүй хийчихмээр...
-
Намайг солонго болохын цагт Чи бяцхан хүү болоод Найм дахь өнгийг зурж Тэнгэр бид хоёрыг гоёорой Намайг бороо болохын цагт Чи минь өвс болоо...
-
Олны дунд орох тусам ганцаардана... Орчлон нилдээ захгүй уудам далай мэт... Ганцаардал бол барих барьцгүй атал байж болох хамгийн бодит ор...
Чамайг гэж хэнийг вэ? Солгой мөрний чинь шархыг эдгээх учиртай тэр хүнийг үү? Солгой мөрний чинь шархыг мартагнуулах тэр хүнийг үү? Солгой мөрийг чинь шархтай юутай нь мартагнуулах тэр хүнийг үү?
ReplyDelete