Wednesday, January 10, 2007

Намайг дагуулах дөрвөн улирал

Намарын нартай өдөр навчсийг дагаад алхав
Хөнгөн гуниг зүрхэндээ тээн догдолсон ч
Юу болсныг бид даан ч ойлгоогүй ээ

Өчигдөрийн цас намайг өөр тийш нь дагуулсан
Гарсан жимийг дагасан ч
Тэр хайр биш байсан...

Урьд жилийн бороонд эвдэрхий шүхэртэй явахад
Явах замаар минь үерийн ус урсах байсан юм
Тэрнийг би хайр гэж андуурсан...

Хаврын хавсарганд намайг юу хүлээж байгааг мэдэхгүй ээ
Цас ханзарсныг дагаад явах хэрэг байна уу?
Дурлал ирж байна гэж андуурвал би яанаа....

No comments:

Post a Comment

Өвдөлтийн шүлэг

Өвдөлтөөр зуурсан нулимстай инээд  Үе үе мэдрэх халих мэдрэмж Үүрд биш л хорвоо хойно  Үнэнийг би охидоосоо нуумааргүй байна  Өвдөг...