Monday, August 28, 2017

Та надаас намайг аваад явчихсан
Тийм болоод л би энд өөрийгөө ч мэдрэхгүй
Зүрх цохилох мэт боловч
Зүс үзэгдэх мэт боловч
Таньгүйгээр би би биш болж
Итгэлийн минь өрөөсөн тал нуран унав
Тэгээд л би хоосорч үлдэв

No comments:

Post a Comment

Өвдөлтийн шүлэг

Өвдөлтөөр зуурсан нулимстай инээд  Үе үе мэдрэх халих мэдрэмж Үүрд биш л хорвоо хойно  Үнэнийг би охидоосоо нуумааргүй байна  Өвдөг...