Thursday, March 16, 2017
Хавар
Нар мандаж эврээхий цэцэгсийн дээгүүр дэгдэн нисдэг шиг л миний сэтгэл хавар болохоор л тогтохоон байчих юм. Ла Ла Ланд үзээд л зайрмаг идэж гудамжаар хөтлөлцөн алхмаар. Шинээр догдолж, Хэн нэгнийг ямар ч болзолгүйгээр хамгийн сайн сайхнаар харан нүүрээрээ дүүрэн инээмсэглэлтэй алхах юмсан. Даашинзны хормой, ороосон үсээ дэрвүүлэн алхах тэр мэдрэмж чухам хүний амьдралд хэд ирдэг юм бэ? Энэ үед амьдралаас утга учир хайж дэмий бүхнийг эргэцүүлэн гудамж ширтэн кофе шопд сууж байхыг бүхнээс илүү хүснэ. Нэмээд Өлзийгийн ганц сайхан өгүүллэг, Аюурын дурлалын тухай гунигтай шүлэг. Энэ дуу
Гэлээ гээд ажлаа хий дээ Болор оо, Хавар цагийн эморлоо зогсоо
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment