Friday, April 11, 2008

Өөрийнхөөрөө

Хүнд таалагдах гэж бичдэггүй болохоор
Тэр л үед би эрх чөлөөг өөрөөсөө мэдэрч байдаг
Харуусал дүүрэн хайрын шүлэгээрээ
Хаягдаад хоцорсон бүсгүйн дүрийг гаргахыг хүсдэггүй ээ...

Яагаад ч юм бүү мэд, бүгдийг мартахыг хүсэж
Харуулдан суусан өдрүүд хайран санагдан
Харамгүй урсгасан нулимсандаа харамсаж
Яаж ч солиорч болно хэмээн өөртөө итгэлтэй байсан цаг саяхан

Ухаангүй мэт зүгээр л уучилдаг болохоор
Өөрийнхөөрөө солиорсон энэ ертөнцийг минь хэн ч ойлгодоггүй
Алдсан алдаагаа давтах бүртээ би дотроо солиорч
Дахиад л хэн нэгэнд зүгээр л итгэдэг

Өөрийнхөөрөө солиорсон энэ ертөнцдөө би аз жаргалтай байдаг
Өрөөлд сэтгэл алдарсан шүлгэндээ би хайртай
Өнгөт энэ орчлонгийнөөдгүй залуучуудад бүр их хайртай
Учир нь би өөрийнхөөрөө л тэднийг хайрладаг

2008.04.11

Өвдөлтийн шүлэг

Өвдөлтөөр зуурсан нулимстай инээд  Үе үе мэдрэх халих мэдрэмж Үүрд биш л хорвоо хойно  Үнэнийг би охидоосоо нуумааргүй байна  Өвдөг...